W Tygodniu Bibliotek po raz drugi gościliśmy w naszej Bibliotece Martę Sydry z Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej im. KEN w Warszawie z Filii w Żyrardowie. Bibliotekarka wcieliła się w rolę opowiadacza Teatrzyku Kamishibai – tym razem naszym najmłodszym Czytelnikom przedstawiła „Czerwonego Kapturka”.
Zanim jednak wygodnie zasiedliśmy na dywanie, by wysłuchać i obejrzeć opowieści przedstawionej za pomocą obrazkowych plansz, wcielając się w rozmaite role, zostaliśmy zaktywizowani do bajki łańcuszkowej pt. „Kto jest najmocniejszy na świecie”.
Po niej Bibliotekarka przeniosła nas do krainy baśni wypełnionej czarno-czerwonymi ilustracjami, które przyciągały wzrok naszej małej widowni. Krok po kroku, razem z Czerwonym Kapturkiem, pokonaliśmy etapy opowiadanej bajki. Bajki, którą znają niemal wszystkie dzieci, jednak w bardziej tradycyjnej formie. Tymczasem wnioski pozostają niezmienne – Czerwony Kapturek otrzymując od mamy swobodę staje się ofiarą swojej naiwności, udaje mu się jednak wyswobodzić z pułapki wilka i dotrzeć do szczęśliwego finału. Baśń nie tylko stanowi przestrogę i umoralniającą opowieść, ale także kładzie nacisk na umiejętność wyciągania wniosków z przeżytych doświadczeń.
Marta Sydry na wizytę u Nas przygotowała jeszcze jedną niespodziankę – zabawę na podstawie „Czerwonego Kapturka” z serii „Swoimi słowami”. Książka Soni Chaine i Adriena Pichelina tak naprawdę, oprócz legendy zamieszczonej na zakładce, nie zawiera ani jednego słowa. Przedstawia nam natomiast bohaterów i przedmioty występujące w bajce jako łatwo dające się skojarzyć piktogramy – np. ludzie to trójkąty o różnej wielkości i barwie, wilka reprezentują czarne nożyce a las to zielony kwadrat. Obrazki są kluczem do tej bajki, w której tak naprawdę to dziecko może zdecydować co się w niej zadzieje. Nasza mała widownia wcieliła się zatem w rolę autorów własnej opowieści – ćwicząc umiejętność tworzenia logicznych związków przyczynowo-skutkowych, doboru słów czy łączenia ich w spójną wypowiedź. To było dla nich nie lada wyzwanie, ale się udało !
Na koniec spotkania wszyscy otrzymali „zadanie domowe” – na specjalnie przygotowanej karcie mieli narysować „co zostało w brzuchu wilka po uwolnieniu babci i Czerwonego Kapturka”.
